Weet  u,
 Weet u dat de  Maine Coon tot één van de grootste kattenrassen gerekend mag  worden.
Weet u dat de  Maine Coon ook tot één van de liefste en meest aanhankelijke kattenrassen  behoort?
 Weet u dat de Maine Coon zich heel makkelijk schikt in een groep  ?
 Weet u dat ondanks de weelderige vacht de verzorging simpel is  ?
 Weet u dat een paar keer per week borstelen meer dan voldoende  is?
 Weet u dat de meeste Coons geen hekel hebben aan dat  gefriemel?
 Weet u dat haaruitval bijna niet aan de orde is  .
En zo is er nog  veel meer wat het leven met één of meer Coons tot een feest maakt.
Maar  dat mag een ieder zelf uitvinden.

 Maar ook  :
 Weet u dat wij onze  katten in een afgesloten tuin houden en dat wij dat ook van het nieuwe personeel  verwachten : immers een raskat wordt helaas makkelijk  meegenomen en zeker een lieve en zeer aanhankelijke Maine Coon.
En ook het  verkeer buiten werkt niet mee , hoeveel katten worden er jaarlijks wel niet  aangereden .
Om u het leed te besparen van een verongelukte of gestolen kat :  een beschermde/veilige omgeving achten wij méér dan  noodzakelijk.
 Kijk voor meer  tips ook eens op de site van de Maine Coon  Club.    
 www.rasclubmainecoon.nl 

De Maine Coon

De Maine Coon is een natuurlijk kattenras uit Noord-Amerika. Men vermoedt dat hij oorspronkelijk afkomstig is uit Maine, één van de staten die samen New England vormen. Dit verklaart het eerste deel van de naam. Het tweede deel verwijst naar het populaire verhaal dat de Maine Coon zou afstammen van raccoons, wasbeertjes. Hoewel een tabby Maine Coon met zijn gestreepte volle staart wel iets weg heeft van een wasbeer, is gebleken dat een kruising tussen een raccoon en (wilde) huiskat biologisch niet mogelijk is.

 
Algemeen wordt aangenomen dat de Maine Coon zijn bestaan heeft te danken aan de import van halflanghaarkatten, meegenomen door zeelieden. Zij vermengden zich met de katten die daar al woonden. Hierna deed natuurlijke selectie de rest, waarbij de kat zich aanpaste aan het ruwe klimaat van Maine.

De Maine Coon wordt in Amerika als volgt omschreven: een echte werkkat, gespierd, robuust en gemiddeld tot groot van afmeting, op zijn hoede, maar geïnteresseerd in zijn omgeving. Hij werd door natuurlijke evolutie gevormd om te kunnen overleven in een ruw klimaat, min of meer onafhankelijk van menselijke hulp.

In New England, zijn land van oorsprong, werd van de Maine Coon verwacht dat hij in zijn onderhoud kon voorzien d.m.v. zijn dagelijkse portie melk, vers van de koe, plus zijn talenten als muizenjager. Ook werd van de Maine Coon verwacht dat hij harmonie met andere dieren kon leven en met de mens. Vandaar zijn beminnelijke karakter. Hoewel hij in wezen vriendelijk is, is hij toch ietwat gereserveerd en aanvankelijk wat verlegen voor vreemde mensen en situaties. Een karaktertrek die bijgedragen heeft aan zijn vaardigheid om te overleven in het strenge plattelandsleven. Het is dan ook geen wonder dat deze katten bij de mensen in New England zeer geliefd waren en gekoesterd werden. Als trots van de familie werden Maine Coons dan ook meegenomen naar de vroegere Amerikaanse country fairs. Hier werden door de boerenfamilies één keer per jaar hun beste vee en landbouwprodukten meegebracht en tentoongesteld om te laten beoordelen. Naast het lekkerste gebak en pa’s beste stier hoorde ook de Maine Coon hierbij.

Uiterlijk van de Maine Coon  
     
U zult verbaasd zijn over het zachte stemgeluid als u voor het eerst een Maine Coon hoort miauwen. Katers zijn in het algemeen wat ondernemender. Poezen zijn vaak wat gereserveerder tegenover vreemden.
Het zijn katten met een natuurlijk uiterlijk en een makkelijk te onderhouden vacht. Ze worden iets groter dan gewone huiskatten, namelijk vijf tot acht kilo, waarbij katers iets forser zijn dan poezen. Omdat het ras zich betrekkelijk traag ontwikkelt, zijn ze pas met een jaar of vier volwassen en hebben dan pas hun uiteindelijke type en vacht bereikt.
Hun verschijning is imposant door hun los uitstaande vacht, hoge poten en lange, volle staart en geeft een goed gespierde, stevige en krachtige indruk.
De brede kop heeft een vierkante snuit met een lichte welving in de neus, grote oren met haarpluizen eruit en het liefst pluimpjes aan de punten. Verwacht wordt dat de kop wordt omlijst door een kraag. De vacht is dicht, kort op de kop, schouders en poten en geleidelijk langer langs de rug en de flanken, met een enigszins ruig- en volbehaarde broek op de achterpoten en lang buikhaar. De vacht is geschikt voor alle jaargetijden; de lange pluimstaart wordt gebruikt om voeten en oren warm te houden als ze zich helemaal oprollen. De vacht is waterafstotend en klit nauwelijks, omdat er weinig ondervacht aanwezig is en is dan ook eenvoudig te verzorgen. Eén keer in de week kammen en borstelen is meestal voldoende, waarbij u de vier ‘oksels’ niet moet vergeten.

Hoewel brown tabby de meest populaire kleur is, zijn bij de Maine Coon vrijwel alle kleuren mogelijk. Alleen de kleuren lilac en chocolate en de Siamese point-aftekening zijn niet toegestaan. Afhankelijk of de kat tabby, effen, blauw of zilver is, voelt de vacht stugger of zachter aan. De volgende vier vachtpatronen zijn toegestaan: gemarmerd, ook wel ‘classic’ of ‘blotched’ genoemd, gestreept, ook wel ‘mackerel’ genoemd, ticked en spotted. Tevens is effen mogelijk.
Hoewel de Maine Coon goed binnenshuis gehouden kan worden, heeft hij het liefst een uitloop naar buiten. De Maine Coon mag niet met andere rassen gekruist worden. Als u een Maine Coon koopt, let er dan op dat er op de stamboom bij elke voorouder MC/MCO staat en geen ander ras.